Ένα ερώτημα που ακούμε συχνά από ανήσυχους γονείς είναι ποια ηλικία είναι η κατάλληλη για ένα παιδί να πραγματοποιήσει συναντήσεις επαγγελματικού προσανατολισμού.
Επαγγελματικές ανησυχίες έχουμε από πολύ μικρή ηλικία. Έρευνες δείχνουν ότι ξεκινάμε να σχηματίζουμε εικόνα του εαυτού μας σε κάποιο επάγγελμα από την ηλικία των 6 ετών. Αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι τα παιδιά έχουν ανάγκη από πολλά και διαφορετικά ερεθίσματα και παραστάσεις. Οι γονείς είναι καλό να τολμούν να δίνουν στα παιδιά τους όσο περισσότερα ερεθίσματα μπορούν, κάθε τι διαφορετικό μπορεί να αποτελέσει ερέθισμα και μια εξαιρετική ευκαιρία για δημιουργική συζήτηση.
Ένα ολοκληρωμένο, εξατομικευμένο πρόγραμμα Επαγγελματικού Προσανατολισμού Εφήβων είναι ιδανικό να γίνεται στην ηλικία των 15-16 ετών. Θέλουμε ο/η έφηβος/η να έχει ξεκινήσει το Λύκειο και να έχει πάρει μια γεύση από τα μαθήματα που δεν είναι πλέον αυτά του Γυμνασίου. Σε αυτή την ηλικία ένας μαθητής είναι σε θέση να κάνει μια πρώτη αυτοαξιολόγηση των ενδιαφερόντων και των κλίσεών του. Ποτέ όμως δεν είναι αργά για κάποιον να ανακαλύψει το ιδανικό για εκείνον επάγγελμα. Προγράμματα Επαγγελματικού Προσανατολισμού γίνονται και αρκετά αργότερα από την ενηλικίωσή μας. Ωστόσο, αν συμβεί στην εφηβική ηλικία μπορούμε να σχεδιάσουμε πολύ πιο έξυπνα το επαγγελματικό μας μέλλον.
Φυσικά, αν ένα παιδί προβληματίζεται στο τέλος του Γυμνασίου αν θα επιλέξει Γενικό ή Επαγγελματικό Λύκειο, τότε μπορεί να πραγματοποιήσει το πρόγραμμα και στο τέλος του Γυμνασίου, πριν την επιλογή του.
Σε κάθε περίπτωση, είμαστε δίπλα στους εφήβους, παίρνουμε πολύ σοβαρά το ζήτημα του επαγγελματικού προσανατολισμού και αντιμετωπίζουμε τη διαδικασία με υποστηρικτική διάθεση.
Απίθανο κείμενο και πολύ ενημερωτικό – ευχαριστούμε πολύ!
Γεια σας,
Ενδιαφέρον το άρθρο σας.
Θα ήθελα να ρωτήσω, έναν έφηβο, λίγο μετά το Γυμνάσιο, ο οποίος είναι εξίσου καλός σε όλα τα μαθήματα και δεν δείχνει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για κάποιο επάγγελμα, τι θα τον συμβουλεύατε ή τι θα συμβουλεύατε τους γονείς του;
Ευχαριστώ!
Αγαπητή Ηλιάνα,
Ευχαριστούμε πολύ για την καίρια ερώτησή σας.
Η κατάσταση την οποία περιγράφετε, είναι μια όχι και τόσο ασυνήθιστη περίπτωση. Συχνά οι μαθητές και οι μαθήτριες που έχουν καλή επίδοση σε όλα τα μαθήματα, δυσκολεύονται να επιλέξουν κατεύθυνση και όταν αυτό συνδυάζεται με χαμηλό ενδιαφέρον προς όλα τα επαγγέλματα όπως λέτε, τότε κρίνεται απαραίτητη η βοήθεια από κάποιον σύμβουλο. Τα ψυχομετρικά εργαλεία και η συμβουλευτική διαδικασία βοηθούν τους εφήβους να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και να πάρουν τις πρώτες τους σημαντικές επαγγελματικές αποφάσεις. Μια συμβουλή προς τους γονείς σε γενικότερο πλαίσιο είναι να είναι υποστηρικτικοί με τα παιδιά τους και να προσπαθούν από μικρή ηλικία να τους προσφέρουν πολλά και διαφορετικά ερεθίσματα ώστε να δομήσουν μια σφαιρική προσωπικότητα που μελλοντικά θα εκφράσει και επαγγελματικές ανησυχίες.
Και πάλι ευχαριστούμε για το σχόλιο σας, είμαστε στη διάθεσή σας για κάθε υποστήριξη!